Publicado por: Toni Martins em 2021-11-28

Als we het kleine dorpje EL Chalten naderen, is het landschap adembenemend. Recht voor ons zien we de beroemde FitzRoy-berg, een van de moeilijkste beklimmingen ter wereld. El Chalten is vooral een toeristische bestemming voor wandelaars en klimmers. Ondanks de toename van bezoekers, blijft El Chatlten een klein dorp met een eenvoudige structuur, vol met backpackers, klimmers en trailliefhebbers. Zelfs voor degenen die niet van wandelen houden, biedt El Chalten prachtige landschappen die je met de auto kunt bezoeken. Een van de voorbeelden is de weg die El Chalten met Lago del Desierto verbindt, de hele route is prachtig om te zien en dat heb ik ook gedaan aangezien ik geen liefhebber ben van wandelen of heuvels beklimmen. Er zijn ook verschillende opties voor tochten in El Chaltén die u per boot kunt doen op de grote meren die gletsjers en meer spectaculaire landschappen bezoeken. Mount FitzRoy, bij de lokale bevolking bekend als Cerro Chaltén, is wat de stad zijn naam gaf. De huidige naam van de heuvel is een eerbetoon aan Robert FitzRoy, kapitein van de HMS Beagle, het schip dat Charles Darwin meenam op zijn beroemde reis rond de wereld. In El Chaltén zijn er routes voor elk wat wils en met verschillende moeilijkheidsgraden. De meeste routes zijn niet moeilijk en ze zijn allemaal goed bewegwijzerd en in het hoogseizoen vind je onderweg veel mensen. El Chalten was ongetwijfeld een van de plaatsen waar ik het meest van genoten heb om te bezoeken. Ik bezocht met de auto, om El Chalten te bezoeken, het heeft de dichtstbijzijnde luchthaven in El Calafate en het beste is om een ​​auto te huren. Om el Chalten te bezoeken en de belangrijkste punten te zien, heb je minimaal 4 dagen nodig, idealiter een week.

Publicado por: Toni Martins em 2021-11-28

Ik heb eind januari de Perito Moreno-gletsjer bezocht, de beste maanden om deze tour te doen zijn eigenlijk de maanden januari, februari en maart.De Perito Moreno-gletsjer wordt beschouwd als een van de belangrijkste zoetwaterreservaten ter wereld en de muur van ijs is 60 meter hoog en bijna 5 kilometer lang. Een bezoek aan de gletsjer is spannend, al dat ijs en bijna in een bepaald tempo stort de ijsmuur in en genereert een gebrul. Toen ik de gletsjer bezocht, verbleef ik in El Calafate, het is de dichtstbijzijnde plaats bij de gletsjer. De afstand tussen El Calafate en de gletsjer is 75 km, maar de route is het waard, vanuit mijn oogpunt is de beste manier om de gletsjer te bezoeken het huren van een auto waarmee u kunt stoppen waar en wanneer u maar wilt, want langs de weg daar zijn elk landschap, het ene mooier dan het andere. Op de heuvel recht tegenover zijn er looppaden van waaruit u alle schoonheid van de gletsjer kunt waarderen. Er is een restaurant naast de parkeerplaats, maar de prijzen zijn een beetje duur, dus als je wilt, kun je iets eten om meer vrije tijd te hebben om de hele ruimte te bezoeken.

Publicado por: Toni Martins em 2021-11-28

Dit is wat we de reis van je leven kunnen noemen. Ik had deze droom, de droom om ooit Ushuaia te kunnen bezoeken, maar dan met de auto. Ik maakte mijn droom waar, ik ging door heel Brazilië, Argentinië en ik kwam in Ushuaia aan zonder avonturen te hebben meegemaakt voordat ik aankwam. Toen we de Straat van Magellan overstaken, stond de brandstoftank van de Troller al een halve tank, aan de Chileense kant zag ik geen benzinestation (maar ik vroeg het ook niet) Ik geloofde dat ik misschien onderweg zou vinden ... Niets, zelfs geen teken van een tankstation. Ik controleerde het verbruik naar het zuiden richting de grens tussen Chili en Argentinië, met behulp van de GPS kon ik zien dat er een dorp was en ik dacht dat ik het daar had neergezet, het was al het einde van de dag toen we de zeestraat passeerden, dus we liepen al door de nacht, land, en niemand kon huizen of andere auto's zien. Aangekomen in dit dorp rond 23:20, was het reserveringssignaal al vele kilometers geleden verlicht. Tot mijn teleurstelling.. geen brandstof, bij een plaatselijk café vertelden ze me dat er een tankstation aan de grens was en dat het ongeveer 10 km verderop was, maar dat het station om middernacht sloot. Ik ging naar de grens in de hoop dat de brandstof altijd op zou raken, maar gelukkig kwamen we aan. Omdat het bijna middernacht was, vroeg ik de bewaker om me te laten tanken voordat het tankstation zou sluiten. (gemachtigd). Met de grensformaliteiten gedaan, was het tijd om de reis naar Ushuaia voort te zetten, maar ik had wat foto's gezien van de landschappen die in Ushuaia aankwamen, en ik dacht niet eens dat ik mijn reis 's nachts zou voortzetten. We stopten bij een pueblo net na de grens en sliepen in de Troller om de reis overdag te kunnen maken. Stel je de kou voor waar we doorheen gingen, maar het was het waard. We kwamen aan in Ushuaia, zochten een hotel om wat uit te rusten en begonnen dezelfde dag met de bezoeken. We gingen naar het einde van Carretera nº3 om Bahía Lapataia te bezoeken, waar het bekend staat als het einde van de wereld. De volgende dag hebben we een ritje gemaakt met de Tren del fin del Mundo, een ouderwetse trein die probeert te laten zien hoe het was om gevangenen te vervoeren die hout gingen hakken. De rondreis op de Tren del fin del Mundo duurt ongeveer 2 uur, het is zeker de moeite waard om de reis te maken, want het heeft zeer mooie landschappen van de valleien en bergen die Ushuaia omringen. De volgende dag namen we de tour van het Beagle kanaal aan boord van een catamaran langs het kanaal waar we de zeeleeuwen en andere zeedieren kunnen observeren. De tour nam ons mee naar de Les Eclaireurs vuurtoren, het eiland van de vogels, het eiland van de Leeuwen marine. De rest van de tijd die we in Ushuaia doorbrachten (3 dagen) maakten we van de gelegenheid gebruik om de omgeving met prachtige landschappen te leren kennen en natuurlijk de lokale keuken te proberen. Hoewel we in de maand januari in Ushuaia waren, was het behoorlijk koud, zo erg zelfs dat we geschikte kleding moesten kopen. Het was echt de realisatie van een droom, niet alleen Ushuaia maar de hele reis heen en weer.

Publicado por: Toni Martins em 2022-02-14

Omdat ik Portugees ben, moest ik dit kleine hoekje van Portugal komen ontdekken. Het gevoel is dat we ons in een boerderij in het noorden van Portugal bevinden, (ondanks dat we de ruimte als een landschap van het eiland Madeira noemen) met wijngaarden, wijnkelder en vooral met een zeer Portugese keuken. Quinta do Olivardo ligt in São Roque, op ongeveer 60 km van São Paulo. Ik was aangenaam verrast, gerechten zeer goed bereid volgens de originele en echte recepten zonder smaakveranderingen, de kabeljauwgebak zoals mijn moeder die vroeger maakte, de vers gemaakte custardtaartjes met een smaak die gelijk is aan het beste wat je in Portugal kunt eten en de verscheidenheid aan kabeljauwgerechten is overheerlijk. Ze serveren ook gegrilde sardines, maar dan laat ik het over aan degenen die het niet weten, want bevroren sardines hebben, ondanks dat ze geïmporteerd zijn, niets te maken met wat je in het land eet. Het serveert ook de beroemde Madeira-spiesjes op laurierhout. Wat betreft de wijnen die in de wijnmakerij van de boerderij worden geproduceerd, nou, voor degenen die geen wijn kennen, ik geloof dat ze het kunnen drinken, maar ik ben eerlijk gezegd niet naar mijn smaak, de zon ontbreekt in overvloed en het regent veel waardoor de druiven zijn niet in staat om het juiste aroma aan de wijn te geven, maar verder is het een zeer aangename plek, een zeer goede ruimte voor gezinnen met kinderen om de dag door te brengen, het heeft verschillende apparatuur om van de ruimte te genieten. Wat ik interessant vond, was toen ik de eigenaar vroeg uit welke regio van Portugal hij kwam en waarin hij antwoordde dat hij nog nooit in Portugal was geweest, blijkbaar is zijn vrouw de afstammeling. WIJNWEG KM4- SÃO ROQUE-SP SERVICE UUR maandag t/m vrijdag van 10.00 tot 17.00 uur Zaterdag, zondag en feestdagen van 10u tot 18u (11) 4711-1100 | 4711.1923 Whatsapp: (11) 97088-5401

Publicado por: Toni Martins em 2021-11-28

Op mijn reis door Zuid-Amerika in 4x4 was een van de doelen om de Marble Chapels te bezoeken. Om in Puerto Rio Tranquilo te komen, ben ik Chili binnengekomen vanuit Los Antiguos in Argentinië, de grens met Chili overgestoken in Chile Chico en vervolgens 177 km langs de oevers van het meer General Carrera gereden. Hoewel de weg helemaal niet goed was, omdat hij was gemaakt van rúpio (kleine stenen en vuil), was het de moeite waard voor de landschappen. Tijdens de 177 km zag ik geen huis, geen bar, niets, maar ik zag prachtige landschappen. Ik weet dat de weg vandaag al geplaveid is, maar toen ik daarheen ging was het spannender, barrières, afgronden en veel adrenaline, wat uiteindelijk het plezier voor het avontuur verhoogde. Het was het waard en ik raad deze reis aan?

Publicado por: Toni Martins em 2021-11-30

Op een dag, ik weet niet meer wanneer of waar, las ik over rotsformaties en grotten die ze Marmeren Kapellen noemden. De naam en de locatie zijn in mijn geheugen bewaard gebleven en dat gold ook voor mijn nieuwsgierigheid. Toen ik de reis door Zuid-Amerika in 4x4 plande, kwamen de beroemde kapellen zeker in me op en stonden meteen op het programma om te bezoeken. We nemen Ruta 40 richting Los Antiguos (Argentinië). In Los Antiguos kocht ik een zak kersen van 2 kg omdat het hun seizoen was en ik ging naar de grens met Chili, iets meer dan 5 km verderop. Ik regelde de grensformaliteiten en ik weet niet hoe, de politie zag mijn zak kersen (Kan niet passeren). En ik begreep de reden niet waarom ik daar niet heen kon, ik klaagde, maar ze wilden het omdat ze de kersen wilden.. (nee, ik heb geen haast, dus ik eet ze allemaal voordat op reis gaan) en dat deed ik ook. Na de formaliteiten van het verslinden van de kersen, vervolgden we onze reis richting Puerto Rio Tranquilo (177 km) over een onverharde weg (kleine stenen en aarde), onderweg geen huis, geen bar, niets, alleen adembenemende landschappen. Onderweg ontmoette ik enkele avonturiers, een Amerikaan die de tocht over het Amerikaanse continent maakte op een pedaalfiets met aanhanger met een Duitse herdershond en twee Amerikanen die dezelfde tocht maar te voet maakten. Omdat ik 's ochtends de grens was overgestoken, kwam ik aan het eind van de dag aan in Puerto Rio Tranquilo. Ik vond gemakkelijk accommodatie (geen luxe, maar schoon en gezellig) en we brachten de nacht door om erachter te komen hoe we de volgende dag de beroemde kapellen konden bezoeken. Vroeg in de ochtend, tijdens het ontbijt, liet de eigenaar ons weten dat er boten op de pier waren die deze tour maakten, dus dat deden we, we gingen naar de pier, namen een van de boten en gingen de kapellen bezoeken. De boten nemen eventuele andere mensen mee, zijn geen exclusieve tours (tenzij ze u inhuren). Het bezoek inclusief reistijd (ongeveer een half uur) duurt in totaal ongeveer 2 uur. De vraag die mij altijd wordt gesteld (is het het waard?) Ja, het is het waard, niet alleen voor het bezoek aan de kapellen, maar ook voor het hele landschap langs de weg die grenst aan het meer van General Carrera.

Publicado por: Toni Martins em 2022-02-25

Ik was een paar jaar geleden in Guarujá geweest, maar ik kende dit strand niet. Mooi, rustig en zonder golven vooral in de hoek waar het uitzichtpunt is. Misschien is het daarom wel een van de meest bekende en favoriete stranden. Het strand van Asturië is niet alleen zeer schoon en met zeer goede ondersteunende structuren, maar ook zeer centraal. Het is zowel overdag als 's nachts een zeer levendig strand. Voor wie van vissen houdt, is er naast het uitzichtpunt een plek voor hengelliefhebbers met hengelsteunen en zitbanken. Misschien vanwege al deze omstandigheden, is het het hele jaar door een zeer populair strand. Vanwege het kalme en ondiepe water is het een aanbevolen strand voor mensen met kinderen. Langs de rand is er een promenade voor degenen die graag wandelen en voldoende ondersteuningskiosken.

Publicado por: Toni Martins em 2022-02-25

Vandaag heb ik besloten om Santos opnieuw te bezoeken. Het was meer dan 10 jaar geleden dat ik deze prachtige stad, die op ongeveer 70 km van São Paulo ligt, was komen bezoeken. Ondanks dat het een erg drukke stad is, heeft Santos veel te bieden, de stranden zijn goed, de kust biedt een zeer aangename promenade voor degenen die graag wandelen of fietsen en het heeft goede restaurants. Tussen São Vicente en Guarujá is een goede optie voor weekenden of vakanties, vooral voor de bevolking van groter São Paulo. Een van de bezienswaardigheden is het historische centrum met goede restaurants en een kosmopolitische sfeer. Santos is een badplaats, bevoorrecht door de zon en de zee van kalm water, maar met een metropoolinfrastructuur en vol met schoonheden en attracties voor alle leeftijden, het hele jaar door. Santos is nog steeds een van de belangrijkste cruiseroutes, waarvan er veel beginnen of eindigen in deze stad. Voor duikliefhebbers, wist je dat een van de beste plaatsen bij Santos ligt? Op 45 km van de kust van Santos ligt Laje de Santos met kristalhelder water waar het zicht tot 40 meter diep reikt en waar een indrukwekkende fauna leeft met kleurrijke scholen, mantaroggen, schildpadden, tandbaarzen, dolfijnen en, afhankelijk van het seizoen (en geluk), kunt u haaien en zelfs walvissen zien! Santos biedt je een grote diversiteit aan toeristisch entertainment: Schoenertours, het Santos Aquarium is het oudste van Brazilië en staat sinds 1995 onder andere op het Guinness World Record. Santos heeft ook de grootste commerciële haven van Latijns-Amerika.

Publicado por: Toni Martins em 2022-02-25

São Paulo bezoeken en de Avenida Paulista niet bezoeken is erger dan naar het Vaticaan gaan en de paus niet zien. Avenida Paulista is een van de belangrijkste symbolen van de stad São Paulo. Op Avenida Paulista kun je bijna alles vinden, allerlei soorten winkels en producten (ik heb een paar glazen gekocht), musea, theaters, enz. Maar een van mijn hobby's is aan de ene kant omhoog en aan de andere kant de laan af, het is bijna de hele dag om alles te bewonderen, de gebouwen zijn erg mooi. De Avenida Paulista presenteert zichzelf als een van de belangrijkste culturele exponenten van São Paulo. Theaters, bioscopen, musea en culturele en winkelcentra zijn altijd druk, net als ambachtsbeurzen en optredens van straatartiesten. Ook opmerkelijk zijn het São Paulo Museum of Arts - MASP, Casa das Rosas, Parque Trianon, een overblijfsel van het inheemse Atlantische Woud van de stad, en Parque Prefeito Mário Covas. Op zondag is de Avenida Paulista open voor voetgangers en worden culturele en recreatieve activiteiten samengebracht. Een ander ding dat je kunt doen is naar Mirante do SESC gaan (gratis) om de Avenida Paulista van bovenaf te zien, je hebt niet eens een drone nodig.

Publicado por: Toni Martins em 2022-02-25

Persoonlijk hou ik erg van São Vicente, de stranden, de sfeer van alles. Vandaag ging ik terug om São Vicente te bezoeken, waar ik al meer dan 10 jaar niet was geweest en het is altijd leuk om terug te gaan naar plaatsen die we leuk vinden. São Vicente ligt praktisch naast Santos, de kust is erg gezellig, veel bars en ook een stad vol geschiedenis of het was niet het eerste dorp dat in 1532 door de Portugezen in Portugees Amerika werd gesticht. Wie São Vicente bezoekt, mag het eiland Porchat niet missen, waar het een van de beste uitzichten in de regio heeft. São Vicente is de perfecte bestemming voor wie houdt van een goed strand, sport en historische bezienswaardigheden. Breng zeker een bezoek aan het 500 Years Memorial dat zich op de top van het eiland Porchat bevindt en de São Vicente Suspension Bridge. De beste tijd om São Vicente te bezoeken is buiten het hoogseizoen (eind december, januari, carnaval en Pasen), meestal is het weer altijd mild. Ondanks dat het een erg mooie stad is, moet je voorzichtig zijn omdat het een aantal gevaren heeft, vooral overvallen, loop niet rond met iets waardevols.